سلام عید سعید غدیر  اولا به پیشگاه ائمه معصومین علیهم السلام و همچنین شما عزیزان مبارک باد
 «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِّلْکَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ مِّنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ»

درخواست کننده ای  عذابی را درخواست کرد که  بر کافران فرود خواهد آمد و هیچ کس قادر به دفع آن نیست و آن عذاب از سوی خداوند متعال دارنده آسمانها است .

شأن نزول این آیه مربوط به پس از واقعه غدیر خم می شود که رسول خدا  صلی الله علیه و آله چند روز بعد از غدیر و ابلاغ ولایت و امامت علی علیه‌السلام به مردم و پخش خبر ‏آن در بلاد جزیره العرب، شخصی به نام جابر بن   نضربن حارث بن ‏کلده عبدری  به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت:  ای محمد(ص)، به ما گفتی گواهی دهید به اینکه معبودی به جز الله نیست  و این که فرستاده خدا هستی و به ما دستور دادی  نماز بخوانیم  و روزه بگیریم و حج  به جای آوریم و ‏زکات بدهیم  و. ما نیز از تو پذیرفتیم  پس به این مقدار  بسنده نکردی   و کار را به جایی رساندی که پسر ‏عمویت  (علی ) را  بر ما برتری دادی و گفتی «هرکه را من مولای اویم علی ‏مولای اوست»، آیا این خواسته‌ی توست یا خواسته‌ی خدا. ‏ رسول  خدا فرمود «قسم به آنکه خدایی جز او نیست این خواسته خداست».‏

آن شخص در حالی  می خواست سوار بر  شترش  شود که گفت: خدابا اگر آنچه محمد(ص) می‌گوید راست ‏است بر ما از آسمان سنگ ببار یا کیفری دردناک بر ما فرست. هنوز به شترش ‏نرسیده بود که  سنگی از آسمان بر سر او  فرود آمد و از  او را از پای در آورد و این آیه نازل شد:  «سأل سائل بعذاب واقع»

راستی چرا این بشر باید این قدر حسود و لجوج باشد که به خاطر اینکه نمی تواند لطف خدا را در حق ولی و جانشین بلا فصل پیغمبرش ببیند حاضر شود که سنگ از آسمان فرود بیاید و او را به کام مرگ فرود بیاورد ولی این فضیلت بزرگ را برای ولی خدا نبیند!